بي تو              

Wednesday, May 30, 2007

Leaves of Grass

ام‌روز تولد والت ويت‌من شاعر پرآوازه‌یِ آمريكايي‌ست كه تأثيرات شعر او آن‌چنان قوي‌ست كه اعتراضات اجتماعي نيز دربرمي‌گيرد و مرزهایِ‌آمريكا را تا فرانسه‌یِ فرهنگي درمي‌نوردد...والت ويت‌من را به عنوان پدر معنویِ جنبش بيت مي‌شناسيم...
آَلن گينزبرگ شعري كميك به‌نام «سوپرماركت‌اي در كليفورنيا» راجع به ويت‌من سروده است كه با صدایِ خودش از اين‌جا بشنويد.
leaves of grass شعر اپيزودي‌ ويت‌من آن‌چنان تأثيرگزار بوده‌است كه تا مدت‌ها زير تيغ سانسور بود و اجازه انتشار نداشت.

زماني‌كه «هومر سيمپ‌سون» ــ در «خانواده سيمپ‌سون‌ها» ــ متوجه مي‌شود قبرمادر مرده‌اش در واقع از آن ويت‌من بوده است او واكنش جالب‌اي نشان مي‌دهد، با پا چندين‌بار به سنگ قبر او ضربه مي‌زند و اين جملات را مي‌گويد:

Damn you Walt Whitman! I … hate … you … Walt … freakin' … Whitman! Leaves of Grass my ass!".
.
.
.
با يک زبان ديگر همين صحنه را ببينيد.

.
.
.
نظر سهراب سپهري راجع به والت ويت‌من:

«...در حياط نشسته‌ام. و روى چمن. بهارِ آبادان [Abadan] به صورت‌َم مى‌خورد. از آن عَصرهاست.
ويتمن [Walt Whitman 1819-1892] را مى‌خوانم. اين شعرِ او را: Song of the open road ويتمن را در هواى آزاد بايد خواند. از حَنجَره‌ى او، صداى عناصر را مى‌شنوى. مى‌توانى کتاب را ببندى. و به حرکتِ پرنده‌اى از بالاى کُنارها نگاه کنى. ويتمن را مى‌شود ناتمام گذاشت. مى‌شود به آن افزود. يا از آن کاست. شعرِ ويتمن چارچوب ندارد. رَهاست، مثلِ بُرشى از باد، تِکه‌اى از فصل...»
تأثير ويت‌من بر سپهري انكار ناشدني‌ست.
.
.
.
راجع به والت ويت‌من از جاهايي ديگر:

والت ويت‌من و آوازهایِ تن

والت ويتمن.....شاعر زمانه

«والت ویتمن» و بی‌پرده‌گویی در شعر