In the Heat of the Night

به به چه حرف خوبی آن شب امام ما گفت

حرفی که خواب دشمن از آن سخن برآشفت


حرف امام این بود: درسرزمین ایران

پاینده است اسلام تا هست نور ایمان


ما بچه های ایران، جنگیم تا رهایی

ترسی به دل نداریم از رنج و بی غذایی


فریادمان بلند است نهضت ادامه دارد

حتی اگرشب و روز بر ما گلوله بارد


از توپ و تانک دشمن هرگز نمی هراسیم

دشمن گیاه هرز است ما مثل تیغ داسیم


دشمن خیال کرده ما نوگل بهاریم

اما امام ما گفت ما مرد کارزاریم


فریادمان بلند است نهضت ادامه دارد

حتی اگر شب و روز بر ما گلوله بارد
.
.
.
سرود بالا تمام خاطرات نكبت بار جمهوري اسلامي را به شيريني در شما زنده مي ‌كند. گمان نكنم بيان انزجار خود از اين حكومت با پچ ‌پچ ديگر دست ‌كم براي دل خودمان ارزشي داشته باشد...هركس توي زندگي كوچك خود اين كمترين حق را دارد كه به راحتي تفي نثار مملكت خود كند. تفي سربالا. وقتي فرمان هاي اعدام را به امضاي مبارك امام مي رساندند ما داشتيم سرود "به به چه حرف خوبي" را توي مخ فرزندان مان مي كرديم.
اعدام هاي تابستان 67 هرگز از خاطره ها محو نخواهد شد.



به ياد گورستان خاوران نه سكوت كه بايد گفت:

فريادمان بلند است گور باباي نهضت

حتا اگر شب و روز بر ما "گه لوله" بارد
.
.
.
من ديگر هيچ گرايش سياسي ندارم...ديگر به هيچ ايدئولوژي ايمان ندارم...ديگر براي هيچ رهبري تره هم خرد نمي كنم...اما...