بي تو              

Thursday, January 29, 2009

کاشکی قضاوتی

کاش آدم‌ها به جای این‌که سر از چلچراغ دربیاورند کمی توی صورت خودشان سیلی بزنند و سیرت خویش در آینه‌ی بشکسته بنگرند...(می‌دانم تأثیر این‌گونه «کاش»ها جز تخم نفاق و لج هیچ عوایدی ندارد...با این‌حال چاره‌ای نی‌ست جز از ذکرش.) آن‌وقت من شک نخواهم داشت در چند سطر به به‌ترین وجه‌ای یادداشت خواهند داد...خاصه آن‌که اگر هوش وسیعی هم داشته باشند...پاری یادداشت‌ها دل آدم را کمی آن‌ورتر از شاد ، به طعم عرق نعنا خنک و منبسط می‌کنند...
در عوض باید دور سقوط برخی را خیط درشت کشید...به‌راستی چاره‌ی درد ابتذال بیرون کشیدن از سوراخ ماتحت منور «امت واحد» است...شک نکن: نمی‌توانی هم یونیک باشی و هم مردمی.

اجازه بده چند سطر را با مزمزه برای‌تان کپی کنم:

لاست یک بازی کامپیوتری صرف بود و تو انگار داری مدام جوی استیکت را تکان می‌دهی و یکی از بازیکنان‌ات(جک و کیت یا لاک و چارلی، یا سعید و سایر یا ...) را می‌فرستی توی دل جنگل و تهدیدات هم "دیگران" هستند و دود سیاه و گراز و حالا ممکن است چیزهایی هم سبز شوند که تا حالا نبودند. راه چاره‌اش هم شلیک است یا فرار کردن یا اسیر شدن و یا مردن. داستان‌ها هم که ته می‌کشند یک چیزهایی از یک جاهایی‌شان درمی آورند که مرغ پخته توی دیگ غش می‌کند از خنده. فلش‌بک‌ها هم مال ماست که یک کمی رمانتیک بازی توش باشد و دل پیر و جوان شاد بشود و یک داستانی برای بسته شدن توی هر قسمت هم باشد. خب دست‌شان درد نکند. زحمت کشیدند زیاد. نگه داشتن پوست و موی خانم کیت توی آن جزیره به مدت دو ماه کار سختی است.
.
.
.
من فیلم‌های هالی‌وودی زیاد می‌بینم...اما هربار که می‌بینم سری تکان می‌دهم و می‌گویم:

اما افسوس که هالی‌وود امثال ما ایرانی‌ها را خوب خر فرض کرده است...

یکی از این محصولات شبکه معظم abc است که سراسر استاندارد است همین سریال معظم لاست است که ما را به یاد سبیل پر پشت به معنای کمونیست می‌اندازد...به یاد «اوف اوف چه‌قدر پیچیده= فلسفی بود» می‌اندازد...این شبکه نیز همه‌چیزش اصولی و درست است...سریال‌های‌اش حرف ندارد...شوهای‌اش معرکه‌ست...مجریان‌اش بی‌نظیرند...«کونداکتور»ش مو لای درز ندارد...اما افسوس که امثال ما ایرانی‌ها را خوب خر فرض کرده‌ است...