If You Want It

خوب ای ای‌رزا حالا کلاه‌ات را قاضی کردی؟...دیدی فقط همین چند یار با تو هم‌راه بودند؟
آی عررررررررررررر.
با این تعداد یار ، ادعای پیغمبری می‌توان؟...

با این حال آن‌قدر اعتماد به نفس دارم که بگویم:

تصمیم گرفته‌ام برای اثبات مؤثر بودن وب‌لاگ همین روند ناب‌نویسی را ادامه بدهم...دوزار که با این وب‌لاگ نتوانستم دشت کنم و آگهی ماگهی بستانم...در امور تابوشکنی حتا با وجود این‌که کسی تا به‌حال نتوانسته به گرد پای من برسد ، نتوانستم برنده‌ی وب‌‌لاگ برتر در مسابقه دوی‌چه ووووللله بشوم...نه خدایی من‌که دست همه را در زمینه‌ی تابوشکنی از پشت بسته‌ام نباید حتا یک تمشک بلورین جایزه بگیرم؟...حالا لب-‌توپ و تاپ‌شلواری به‌کنار...مال خودتان...آدم ارث پدری را که خیر نمی‌کند...می‌توانید خواننده‌های خوره‌ی وب‌لاگ بنده را شاهد بگیرید و ببینید من تابوشکن‌تر بوده‌‌ام یا ؟...بگذریم...البته خودم خوب می‌‌دانم دلیل‌اش را...چون روابط عمومی وب‌لاگ‌ای بسیار بدی دارم و از دوستی‌های وب‌لاگ‌ای به شدت پرهیز کرده‌ام...

سال 1932عکاس نترس امریکایی «چارلز ابتز» از سازه‌های فلزی آسمان‌خراش‌های بزرگی مانند مرکز «راکه‌فلر» نیویورک بالا رفت تا از فراز آن‌ها و در کم‌ترین امنیت جانی عکس‌های بسیار ماندگار و تاریخی بگیرد...عکس‌هایی در وضعیت‌های مختلف‌ای هم‌چون رادیو گوش دادن و استراحت و وقت ناهاركارگران...نخستین‌بار عکس مشهور او یعنی عکس‌ای که ام‌روزه به یکی از پوسترهای جذاب تبدیل شده است، در هرالد تریبیون نیویورک چاپ شد.

جه‌ی‌ن منس‌فیلد در کنار سوفیا لورن / رستوران رومانوف.

میخائیل رومانوف ،‌ رستوران‌دار مشهور «به‌ورلی هیلز» ــ اصالتاً اهل لتونی ــ خود یک بازی‌گر بود که رستوران او پاتوق ستاره‌گان دهه‌های چهل و پنجاه میلادی بود. سال 1960 رستوران او تعطیل شد.