هفت خفيف
می‌گویند هاجر حیران از پس یافتن قطره آبی برای کودک لب‌تشنه‌اش هفت‌بار رفت و برگشت...هفت بار سرگردان در تعداد هفت بیت غزل رفت و برگشت تا بعداً در متل‌ای باران‌ای «بارون میاد جرجر» برایش با شادمانی سردهیم و در میان صفا و صوفی‌وش‌ای هروله رویم...جوری بدویم که زانوان نشکند.مسابقه‌ی هروله در صفا. بازگشت از مروه.با هروله...
اسماعیل...اسحاق...هرکه...همین‌طور که با خود بازی می‌کرد...گریه می‌کرد و اشک‌هایش آخرین رطوبت تن کودک را به خاک می‌ریخت...مادر شادمانه خیسی خاک را گمان بر جستن آب برد...پنجه کشید...آن‌قدر پنجه کشید که به قاعده‌ی یک متر پایین رفت...اما ماسه‌های رونده گودال را با لوندی پر می‌کردند و هی مادر می‌کند وهی ماسه درش سرازیر می‌شد...زمزم داغ از زمین زمزمه كرد...
می‌گویند اسماعیل چیزی را یافت که می‌خواست...نه این‌که بداند این چیز کجاست...بی‌اراده در میان انگشتان‌اش چیزی جست که می‌خواست...و حالا حکایت نوشتن‌های من است...حکایت آن‌که می‌نویسم که نوشته باشم و دوستان چیزی دیگر می‌گویند...
و عجبا که هرکس می‌گوید: می‌نویسی و می‌دانی چه می‌نویسی...انگشت خراش برچیزی می‌کشم که پوست شب را می‌خلد...خورشید را از پس خیمه‌ی شب احضار می‌کنم...عشق را از نهان‌خانه فرامی‌خوانم...آب می‌قلد از این خاک روان...از این شن‌زار تفتیده...می‌نویسم که نوشته باشم...
بخوان...بخوان داستان «موسی و یکتاپرستی» فروید را...
اسماعیل...اسحاق...هرکه...همین‌طور که با خود بازی می‌کرد...گریه می‌کرد و اشک‌هایش آخرین رطوبت تن کودک را به خاک می‌ریخت...مادر شادمانه خیسی خاک را گمان بر جستن آب برد...پنجه کشید...آن‌قدر پنجه کشید که به قاعده‌ی یک متر پایین رفت...اما ماسه‌های رونده گودال را با لوندی پر می‌کردند و هی مادر می‌کند وهی ماسه درش سرازیر می‌شد...زمزم داغ از زمین زمزمه كرد...
می‌گویند اسماعیل چیزی را یافت که می‌خواست...نه این‌که بداند این چیز کجاست...بی‌اراده در میان انگشتان‌اش چیزی جست که می‌خواست...و حالا حکایت نوشتن‌های من است...حکایت آن‌که می‌نویسم که نوشته باشم و دوستان چیزی دیگر می‌گویند...
و عجبا که هرکس می‌گوید: می‌نویسی و می‌دانی چه می‌نویسی...انگشت خراش برچیزی می‌کشم که پوست شب را می‌خلد...خورشید را از پس خیمه‌ی شب احضار می‌کنم...عشق را از نهان‌خانه فرامی‌خوانم...آب می‌قلد از این خاک روان...از این شن‌زار تفتیده...می‌نویسم که نوشته باشم...
بخوان...بخوان داستان «موسی و یکتاپرستی» فروید را...
.
.
.
I can have but wonder
I can make it go away
Feeling mad I'm under
It's no other every day
And the sun is rising
I can feel it all around
There's a new horizon
Waiting for us now
I feel open-minded
And beneath the open sky
I could never hide it
That special you and I
Let me know what's on your mind
Let me see it through your eyes
'Cause we should have done this for a million times
I am ready
To fly so high
?Are you ready
For you and I
'Cause it is more than I can say
Let's get ready
?Are you ready
Just you and I
I can have but wonder
I can make it go away
Feeling mad I'm under
It's no other every day
And the sun is rising
I can feel it all around
There's a new horizon
Waiting for us now
I am ready
To fly so high
?Are you ready
For you and I
'Cause it's more than I can say
Let's get ready
?Are you ready
Just you and I
?Are you ready
It is more than I can say
?Are you ready
It is more than I can say
Let's get ready
I am ready, to fly so high
?Are you ready
For you and I
I can make it go away
Feeling mad I'm under
It's no other every day
And the sun is rising
I can feel it all around
There's a new horizon
Waiting for us now
I feel open-minded
And beneath the open sky
I could never hide it
That special you and I
Let me know what's on your mind
Let me see it through your eyes
'Cause we should have done this for a million times
I am ready
To fly so high
?Are you ready
For you and I
'Cause it is more than I can say
Let's get ready
?Are you ready
Just you and I
I can have but wonder
I can make it go away
Feeling mad I'm under
It's no other every day
And the sun is rising
I can feel it all around
There's a new horizon
Waiting for us now
I am ready
To fly so high
?Are you ready
For you and I
'Cause it's more than I can say
Let's get ready
?Are you ready
Just you and I
?Are you ready
It is more than I can say
?Are you ready
It is more than I can say
Let's get ready
I am ready, to fly so high
?Are you ready
For you and I