بي تو              

Wednesday, September 2, 2009

گل سرخ

جام شراب بر كنارت...چشمان كلاپيسه‌ات به دنبال چهره‌ي ناب سوفيا لورن و گوش‌ات تيز به صداي ناب نوش‌آفرين...و در اين فضاي red bus و red phone booth هاي لندني ، دوباره و هزارباره...چه جاي شكايت؟...هان؟

گل سرخ / نوش‌آفرين

وقتی گل سرخ آوردی برام
بوی گل سرخ گرفت سر تا پام

مثل گل سرخ دل‌ام تازه شد
پیرهن گل رو تن‌ام اندازه شد

گفتی از عشق و دل‌ام آب شد
این دل آروم چه بی‌تاب شد

ماه ، منُ دعوت به مهتاب کرد
عطر گل سرخ ، منُ خواب کرد

وقتي سحر شد بيا در بزن
مثل سپيده به من سر بزن

عطر تن‌ام رو خريدار باش
واي نه خريدار طلب‌كار باش

قامت‌ام از عشق پري‌وار شد
زلفك‌ام از عشق چه تاب‌دار شد

گوشه‌ي لب‌هام عسل‌پاره شد
تك‌تك حرف‌هام غزل‌واره شد

وقتي سحر شد بيا در بزن
مثل سپيده به من سر بزن

عطر تن‌ام رو خريدار باش
واي نه خريدار طلب‌كار باش

گفتی از عشق و دل‌ام گوش کرد
هرچیُ جز عشق فراموش کرد

شب ، گل سرخ‌ات رو بالین‌مه
شاهد رویای شیرین‌مه

وقتی سحر شد بیا در بزن
مثل سپیده به من سر بزن

عطر تن‌ام رو خریدار باش
وای ، نه خریدار طلب‌کار باش

وقتی سحر شد بيا در بزن . . .