سونات كرويتزر / تولستوي

This is tantamount to saying, "My hand is weak. I cannot draw a straight line, -- that is, a line which will be the shortest line between two given points, -- and so, in order to make it more easy for myself, I, intending to draw a straight, will choose for my model a crooked line." The weaker my hand, the greater the need that my model should be perfect.

تولستوي در اين‌چند سطر پايانی ِداستان بلند و خواندنی ِخود درنهايت ايجاز و استادي آخرين تلاش راوي را به نمايش مي‌گذارد كه سعي دارد خرده‌هایِ طرح‌اي كه از زنده‌گی ِقهرمان خويش فرآهم آورده‌است را در نهايت ساده‌گي و آرامش ، چنان‌كه ميان دو نقطه‌یِ آغاز و انتها و با يك خط صاف ، به هم مرتبط كند...اما دريغ...حسرت در اين چند سطر پاياني با نمايش لرزش دستان ، نشانه‌هايي برایِ همان خط صاف‌اند كه كوتاه‌ترين فاصله ميان دو نقطه است...اما راه پر و پيچ و خم‌اي كه راوي طي كرده‌است آن طرح اصلي را مخدوش كرده‌است و حالا ديگر او توان ترسيم آن خط صاف را ندارد...