دوستان کمی عقل لطفن

چه حسابی است که وقتی مرضیه برومند تصمیم می گیرد برای تلویزیون کار کند و برنامه بسازد، موج وبلاگی و غیر وبلاگی راه می افتد تا او را از تصمیمش باز دارد، اما یکی پیدا نمی شود به میر حسین برای استعفا از ریاست فرهنگستان هنر یادآوری کند؟ چه حسابی است که مرضیه برومند باید قید کار کردن برای تلویزیون را بزند، اما صادر کنندگان این تئوری برای شروع برنامه نود لحظه شماری می کنند و ناگهان آرمان سیاسی و ملی شان را از یاد می برند؟ چه فرقی هست میان برومند و موسوی و یا فردوسی پور؟ مرضیه برومند، عادل فردوسی پور، محمدرضا شریفی نیا، میرحسین موسوی و حمید سوریان حق دارند انتخاب کنند. حق دارند زندگی کنند هر طورکه دوست دارند. حق دارند کار کنند. این نظریه پردازی های مزورانه و ریاکارانه و تهوع آور را فراموش کنید. بگذارید در این تلویزیون آفت زده و فقیر، خُرد و ریزهایی برای سالم و سلامت سرگرم شدن موجود باشد. صادر کنندگان این گونه تئوری ها را جدی نگیرید. آنها در اوج رومانتیکشان به سر می برند و آنقدر احساساتی شده اند که یادشان رفته منبع درآمدشان چیست و چه کاره اند و برای کجا کار می کنند. آنها بازماندگان آن نسلی هستند که می خواستند در ماه عکس بینند.