بي تو              

Tuesday, October 2, 2007

The Importance of Being Earnest

داستان‌ها هیچ‌گاه واقعی نبوده‌اند تا زمانی‌که ما هنوز یک افسانه‌ایم ؛ افسانه‌ای واقعی.

وب‌لاگ‌ای دیگر دارم که در آن خنده‌های خود را می‌نویسم.

آن‌جا را دوست دارم...چون در جزیره‌ای تنها برای خود بخندی حس خوبی دارد...حسی خیلی خوب...

آن‌جا با حشرات می‌خندم...با اشیاء بازی می‌کنم...آدم‌هایی دوست داشتنی خلق می‌کنم...شده‌ام سایمون...خودم خالق مخلوقات خودم و با هم رفیق‌ایم...یک کلاف کاموا کنار دستم دارم...هی بازش می‌کنم...هی به هم می‌گورم...گلوله می‌کنم...باز می‌کنم...می‌ریسم...پنبه می‌کنم...می‌ریسم...می‌بافم..رشته می‌کنم...به نخ می‌کشم...گلوله می‌کنم...رابین‌سون کروزو شده‌ام...زمان در آن‌جا متوقف است...می‌گویند دراین جزیره خانواده‌ی دکتر ارنست زنده‌گی می‌کرده‌است.