كتاب پُزان

این چند روز را به کتاب‌خری گذراندم...اگر دوست داشتید نام کتاب‌ها را بدانید...برای‌تان نام می‌برم:

از کافکا تا کافکا / موریس بلانشو / مهشید نونهالی / نشر نی ( نو نهالی خيلی مرا به ياد ابوالحسن نجفی و سيد حسينی می‌اندازد...سلامت زبان و اندكی خشکی.)

روزی روزگاری، دیروز / برگزیده‌ی داستان‌های نیویورکر / لیلا نصیری‌ها ( نصيری‌ها را از ترجمه‌های گاه و بی‌گاه‌اش در ضميمه‌ی پنج‌شنبه‌های اعتماد می‌شناسم...حقيقت‌اش چون كار مطبوعاتی زياد دارد، زياد به وفاداری او به متن خوش‌بين نيستم...)

میشائیل کلهاس / هاینریش فون کلایست / محمود حدادی / نشر ماهی (مثل خوره‌ها اول مقدمه‌ی توماس مان را خواندم...مختصر و مفيد مانند هميشه...اين توماس خان از برادرش هاينريش خیلی به‌تر است ،‌نه؟)

هزار و یک شب دو جلد / عبداللطیف تسوجی / نشر هرمس

احمقی را می‌بینید؟...در دوره‌ی افسرده‌گی که فقط یک عزیز منجی‌ام بود و درکنار او احساس آرامش و شاد بودن را بارها و بارها تجربه کردم...خواندن برایم سخت شده است خاصه آن‌که مجبور به خواندن هم هستم...با این‌حال به گمانم تنها کسی‌که همیشه اشتیاقم به خواندن و نوشتن برانگیخته برتولت برشت بوده است...و حالا نوبت خواندن آن کتاب خنده‌دار روت برلاو است که همیشه مرا به یاد اخوان لنگرودی و آن کتاب خنده‌دار یک هفته با شاملو می‌اندازد که از ذائقه های دل‌پذیر استاد هم نگذشته است...نمک و فلفل را در اقلام غذایی برشت نیز می‌یابید...با این‌‌حال خواندن رشحات قدسی این زن انقلابی آيداگونه خالی از لطف نی‌ست...

.

.

.

راستي كسی نمی‌خواهد از كتاب جديد سلين بنويسد؟...سكوت مزهكی در گرفته است...نه؟...روشنفگران بشتابيد...