بي تو              

Monday, September 15, 2008

save me

یک فیلم گاهی آدم را از زمین می‌کند و به هوا پرتاب می‌کند. داشتم کانال HBO Comedy را میدیدم. ازکانال‌های امریکایی HBO-ها و فقط AXN Crime را ترجیح می‌دهم آقا جای شما خالی عجب فیلمی داشت. انقدرخندیدم که روده‌هایم توی شکمم گره خورد.

بدون اغراق می‌نویسم. تا حال هم‌چین حس لذت‌بخشی پس ازیک مسافرت شاد و البته خسته کننده نداشتم. جای شما خالی روز بسیار دل‌پذیری بود.
.
.
.
داشتم با میمون بی‌مغز دم‌دمه‌های سحری حرف می‌زدم. جناب دکتر حال اساسی این‌بار داد و پا به پا آمد. همیشه لابه‌لای گفت‌گوها به‌جای بحث کتاب سراغ معشوق اصلی‌م برنامه‌های تله‌ویزیونی می‌روم و مسابقات و سریال‌ها را یکی یکی مرور می‌کنم. فرقی هم نمی‌کند این مسابقه یا برنامه مختص کدام کشورباشد. فقط می‌دانم فرانسوی‌ها در برنامه‌سازی یکه‌اند...اما در سرگرمی‌سازی به پای بریتانیایی‌ها نمی‌رسند. طنز بریتانیایی را می‌دانم خیلی‌ها دوست ندارند...اما کمی جدی و دقیق بشوید بسیار لذت‌بخش است. سریال‌های خوبی BBCPrime دارد. Canal+ هم که در برنامه‌سازی معرکه‌ست. مخصوصاً در ووله اوسای اوساست.
کانال‌های امریکایی در میک‌آپ و گریماژ برنامه‌های سرگرم‌کننده‌ای دارند. شاید مسابقه next را دیده باشید...شاید مسابقه‌ی جری اسپرینگر را دیده باشید. این قسمت‌اش را ندیدید؟...موضوع wedding wars بود...حرف نداشت...کارزار خوبی بود....
.
.
.
فرق اساسی من و دکتر دراین است که من عاشق هومر هستم و او عاشق لیزا از وقتی‌که رفت به کلاس ساکسوفون. اما من از مارج هم خیلی در آن‌قسمت فمینیستی‌ش خوشم آمد که رفته بود بادی بیلدینگ...خدا رحمت کند خواهرخانم داش علی را که آن فیلم سیمپ‌سون‌ها را برایم رایت کرد. واقعاً کاربزرگی کرده‌اند که همه شخصیت‌ها را به دقت و در قالب داستانی منفرد با تمام خصوصیات آشنای خود پیاده کرده‌اند...با فرهاد فردا ظهرش نشستیم و دیدیم و قه‌قه زدیم...