بي تو              

Monday, November 26, 2007

وقتي سحر شد...

.
.
.
نوش‌آفرین‌را خیلی دوست دارم...خصوصاً گل‌سرخ‌اش را که بی‌داد می‌کند در دل‌ام...مزه‌ی خرمالوی یخ‌ای می‌دهد كه با لذت گاز می‌زنم و با باد خنک‌ بیرون از پنجره‌ی ماشین توی صورت می‌زند ، درهم می‌آميزد...وه چه طعم‌ای دارد...

این‌جا را گوش کن:
.
.
.
عطر تن‌ام را خریدار باش
وای نه خریدار...طلب‌کار باش

وقتی سحر شد.
.
.
.