بي تو              

Thursday, September 11, 2008

رسد آدمی به جایی

چندی پیش آیه‌الله جنتی از تمام کسانی‌که احیاناً از سوی ایشان آزاری دیده بودند حلالیت طلبیدند و فرمودند اگر در توان موزرین (آزار دیده‌گان) هست حتماً و دوفوریتی حلال بفرمایند چون شب‌های احیاء نزدیک است در غیر این‌صورت به تخم‌ام. ما هم چون خیلی به این حرکت خداپسندانه احترام گذاشته‌ایم ایشان را حلال می‌کنیم به شرطی‌که ایشان نیز در عوض این پست بنده را حلال کنند و انگ سبّ و مبّ نزنند که حوصله‌ی گه‌‌-خوردم-‌نامه ‌نوشتن ندارم (سلام بر دوست عزیزم پیام فضله‌نژاد).

خلاصه وقتی داستان فیوژن پروتون‌ها پیش آمد و رسد آدمی به جایی که به غیرخویش کس نبیند و قس علی‌هذا به رندی گفتم: کاش اینشتین را مانند والت دیسنی به خواب مصنوعی می‌بردند و بدن‌اش ودیعه و وقف می‌شد و دراین لحظه رسیدن به آن تئوری نسبیت عام مشهور دوباره یخ‌های‌اش را آب می‌کردند و از فریز درمی‌‌آوردند تا با شادی همه‌مان شریک بشود. رند گفت: نه بابا این‌کار اسراف است. باید برخی از این آیات عظام (این برخی را برای این آوردم تا سب‌النبی نشوم.) را به خواب مصنوعی برد ــ مثلا حضرت حلالیت‌طلب جنتی را که به گمانم این‌روزها روی باند پرواز باشد. و درست در لحظه‌ای که به جامعه بشری اثبات می‌شود که این همان «نحن خلقنا»ست و در واقع نحن آن اشاره به همان 8500 دانش‌مند مستقر در زیر زمین سوئیس-فرانسه دارد فی‌الفور و به فراخور احوالات شکیّه و الحاد از پایین و چانه زنی و مرگ‌من- جان من از بالا فتوایی ملس صادر بفرمایند تا تر زده شود به هرچه بودجه‌ی پژوهشی و قلب تمام مومنان واقعی را شاد گرداند.
باشد که آن‌روز فرارسد.

این‌جا را هم ببینید. ربط-‌اش با خود شما.